Zarówno na przestrzeni wieków jak i obecnie jedyną podstawą racji bytu architektury jest organizacja przestrzeni. W szerszym rozumieniu każda akcja człowieka zrodzona dla osiągnięcia pewnego celu poprzez zaplanowanie i stworzenie przestrzeni ograniczonej.Przez lata zmieniają się cele, zasady i podstawy planowania przestrzeni zależnie od epoki i danego stylu mając główny wpływ na formowanie charakteru architektury. Bez celu ostatecznego nie ma architektury, gdyż nie ma organizacji i konkretnej przyczyny, która by spowodowała jej powstanie. Wszędzie i zawsze odpowiedni cel jest źródłem do rozwiązania problemu. Natomiast cel ostateczny nie sprowadza się jednak głównie do wprowadzenia nas w zachwyt, tak samo jak architektura ma swój cel konkretny odrębny od osiągania piękna